وجود مقدس امام صادق(علیه‎السلام) در سفارش‏ های خود به عبدالله بن جندب پس از هشدار شیعیان به دام‏ های شیطان، ویژگی‏ های برجسته دوستان حقیقی خود رابر می‏ شمرد و سپس خصلت‏های دیگر شیعیان را بیان می‏ کند.

دو ویژگی‏ ممتاز شیعیان از نگاه امام صادق(علیه‎السلام) عبارت است از: ...

1- آخرت
«لقد جلت الاخره فی اعینهم حتی ما یریدون بها بدلا... و انماکانت الدنیا عندهم بمنزله الشجاع الارقم و العدو الاعجم‏»؛ آخرت ‏در نگاه آنها بسیار بزرگ است، به اندازه ‏ای که چیزی را با آن ‏عوض نمی‏ کنند... و دنیا نزد آن‏ها همانند مارگزنده و دشمن بی‏ زبان‏ است.

پیروان حقیقی و دوستان واقعی خاندان نبوت علیهم السلام به چیزی ‏جز آخرت نمی‏ اندیشند و تمام کردارها و رفتارهای خود را با نگاه‏ به آخرت می‏ سنجند. دنیا در نظر مؤمن وسیله‏ای است ‏برای رسیدن به‏ هدفی بزرگ که همان زندگی جاودان آخرت است.

دوستان حقیقی اهل‏ بیت‏ علیهم السلام از مواهب دنیوی بهره می‏ برند، اما هرگز زندگی‏ جاودان را با زندگی گذرای دنیا عوض نمی‏ کنند.

2- انس با خدا
«انسوا بالله و استوحشوا مما به استاءنس المترفون‏»؛ آن‏ها باخدا انس گرفته ‏اند و از آن‏چه که مال اندوزان به آن انس‏ گرفته ‏اند، در هراسند.
مومنان از نعمت‏های الهی بهره می‏ برند اما به آن‏ها وابسته‏ نمی‏ شوند. وابستگی به مال دنیا موجب بندگی انسان در برابرمادیات خواهد شد. زراندوزان هماره به ثروت خود وابسته ‏اند.شیعیان واقعی با یاد خدا آرامش می‏ یابند نیستند.

حضرت صادق(علیه‎السلام) پس از برشمردن این دو ویژگی مهم، فرمود: «اولئک‏اولیائی حقا بهم تکشف کل فتنه و ترفع کل بلیه‏»; آن‏ها دوستان‏حقیقی من هستند. به وسیله آن‏ها فتنه شکست می‏ خورد و هر گرفتاری‏ها بر طرف می‏ شود.

حسابرسی خود «حق علی کل مسلم یعرفنا ان یعرف علمه فی کل یوم ولیله علی‏نفسه فیکون محاسب نفسه فان رای حسنه استزاد منها و ان رای‏سیئه استغفر منها، لئلایخزی یوم القیمه‏»; بر هرمسلمانی که مارا می‏ شناسد، سزاوا ر است که کردارش را در هر شبانه روز بر خودعرضه دارد و به محاسبه آن‏ها بپردازد، تا اگر کار نیکی در آن‏هادید، برآن‏ها بیفزاید و اگر کردار بدی در اعمال خود مشاهده کرد،از آن‏ها توبه کند، تا دچار ذلت و خواری روز قیامت نگردد.

سخاوت
«یابن جندب! ان شیعتنا یعرفون بخصال شتی: بالسخاء و البذل‏للاخوان‏»; ای پسر جندب! همانا شیعیان ما به چند خصلت ‏شناخته ‏می‏ شوند: به سخاوت و بخشش به برادران.

خواندن پنجاه رکعت نماز و رعایت وقت نماز
«وبان یصلوا الخمسین لیلا و نهارا... و یحافظون علی‏الزوال‏»؛ شیعیان ما در شبانه روز پنجاه رکعت نماز می‏ خوانند و توجه به ‏وقت نماز ظهر (خواندن نماز اول وقت) دارند.

دوری از پرخاش و داد و فریاد
«لایهرون هریرالکلب‏»؛ شیعیان ما همانند سگ وزوزه نمی‏ کشند.
دوری از طمع «ولایطمعون طمع الغراب‏»؛ شیعیان ما همانند کلاغ طماع و حریص ‏نیستند.

دوری از دشمنان
«و لایجاورون لنا عدوا و لا یساءلون لنا مبغضا ولو ماتوا جوعا»؛ شیعیان ما با دشمنان همسایگی نمی‏ کنند و اگر از گرسنگی بمیرند،چیزی از آن‏ها نمی‏ خواهند.

دقت در خوراک
«شیعتنا لایاکلون الجری... و لا یشربون مسکرا»؛ شیعیان ما مارماهی نمی‏ خورند... و شراب نمی‏ نوشند.
 

برگزیده‏ ای از سایر سفارش‏ها
آثار استقامت«یابن جندب لو ان شیعتنا استقاموا لصافحتهم الملائکه و لاظلهم‏الغمام و لاشرقوا نهارا و لا کلوا من فوقهم و من تحت ارجلهم ولما ساءلوا الله الا اعطاهم‏».
اگر شیعیان ما استقامت کنند، فرشتگان دست در دست آن‏ها می‏ گذارند، ابرهای سفید(رحمت) برآن‏ها سایه می‏ افکند، چون روزدرخشنده و تابناک می‏ شوند، از زمین و آسمان روزی می‏ خورند و آنچه‏از خدا بخواهند، خداوند به آن‏ها عطا می‏ کند.
 

شیوه برخورد با گناهکاران

1- گفتن خوبی‏ها و پرهیز از سخن ناروا
«یابن جندب لاتقل فی‏المذنبین من اهل دعوتکم الا خیرا»; ای پسرجندب! به گناهکاران از همکیشان خود جز خوبی و نیکویی چیزی مگو.
در برخورد با گناهکاران باید با سخنان نیکو و گفتن خوبی‏های ‏آنان، امید مرده در آن‏ها را زنده کرد و از خشونت، گفتار ناروا و بازگو نمودن لغزش‏های آن‏ها پرهیز کرد; زیرا چنین برخوردهایی‏ مجرمان را از پیمودن راه درست ناامید و نسبت‏به دین و آموزه‏ های ‏آن گریزان می‏ سازد.

2- در خواست توفیق برای گناهکاران
«واستکینوا الی الله فی توفیقهم‏»؛ توفیق آن‏ها را خاضعانه ازخداوند بخواهید.

3- در خواست توبه برای گناهکاران
توبه از حالات سازنده انسان است که انجام دهنده آن محبوب خداونداست:
«ان الله یحب التوابین‏»؛ خداوند کسانی که بسیار توبه می‏ کنند را دوست دارد. (1)
توبه روشی است که امام صادق(علیه‎السلام) برای پاکسازی گناهکار توصیه‏ کرده است. شیعیان واقعی باید از خدا بخواهند که گناهکاران ازکردار ناشایست‏ خود پشیمان شوند و به سوی خدا بازگردند، زیراخداوند بسیار توبه ‏پذیر و بخشنده است; «انا الله هو التواب‏ الرحیم‏» (2)

راه بهشتی شدن
حضرت امام جعفر صادق(علیه‎السلام) سه راه را فراروی جویندگان بهشت قرارداده است:

1- پیروی از ائمه علیهم السلام .
2- برائت از دشمنان.
3- سخن گفتن آگاهانه و سکوت هنگام نا آگاهی.

«فکل من قصدنا و تولانا و لم یوال عدونا و قال ما یعلم و سکت‏ عما لایعلم او اشکل علیه فهو فی‏الجنه‏»؛
هر کس جویا و پیرو ما باشد و از دشمنان ما پیروی نکند و چیزی‏که می‏ داند، بگوید و از آن‏چه که نمی‏ داند، یا بر او مشکل (مشتبه) است، سکوت کند، در بهشت است.

ارزش سکوت
«علیک بالصمت، تعد حلیما، جاهلا کنت او عالما، فان الصمت زین‏لک عندالعلماء و سترلک عندالجهال.»
عالم باشی یا جاهل، خاموشی را برگزین تا بردبار به شمار آیی؛ زیرا خاموشی نزد دانایان زینت و در پیش نادانان پوشش است.

دوری جستن از عقاید منحرف
خطر بدعت‏ها، گرایش‏های منحرف و قرائت‏های ناصواب از دین، همیشه‏ متوجه جوامع شیعی بوده است.
«یابن جندب! بلغ معاشر شیعتنا و قل لهم: لاتذهبن بکم‏المذاهب‏»; ای پسر جندب! به شیعیان ما بگو; مبادا را عقاید منحرف، شما را از مذهب خودتان بیرون برد.
نشانه‏ های ناتوانی «قد عجز من لم یعد لکل بلاء صبرا و لکل نعمه شکرا و لکل عسر یسرا»؛
ناتوان است کسی که برای هر بلایی صبری، برای هر نعمتی ‏شکری و برای هر سختی آسانی آماده نکند.

کردارهای برتر
«یابن جندب! صل من قطعک، واعط من حرمک، و احسن الی من اساءالیک، و سلم علی من سبک، و انصف من خاصمک، واعف عمن ظلمک، کماانک تحب ان یعفی عنک، فاعتبر بعفوالله عنک، الاتری ان شمسه ‏اشرقت علی الابرار و الفجار و ان مطره ینزل علی الصالحین والخاطئین.»
ای پسر جندب! با کسی که از تو بریده، وصل کن; به کسی که چیزی‏ به تو نداده، چیز بده؛ باکسی که به تو بدی کرده، خوبی کن؛ به ‏کسی که به تو دشنام داده، سلام کن; باکسی که با تو دشمنی کرده،انصاف داشته باش و از کسی که به تو ظلم کرده، در گذر، همچنان‏که دوست داری از تو در گذرند.

پس از گذشت‏ خداوند از خودت عبرت‏ بگیر. آیا نمی‏ بینی خورشید خداوند برخوبان و بدان می‏ تابد وبارانش بر صالحان و مجرمان نازل می‏ شود؟
اساس اسلام آخرین جمله از سفارش‏ های امام صادق(علیه‎السلام) به ابن جندب درباره اهمیت ‏و ارزش محبت اهل‏بیت علیهم السلام است.
«لکل شیی‏ء اساس و اساس الاسلام حبنا اهل‏البیت‏»؛ هرچیزی را پایه ‏ای است و پایه اسلام، محبت ما، اهل بیت علیهم السلام است.

منبع : سبطین